Bir elinde zehir bir elinde panzehir. Bir dost, dostunun en ince, en derin duygularını bilir. Dostunu ne incitir bilir ama; asla bu zehri kullanmaz dolayısıyla öbür elinde tuttuğu panzehiri kendini bilmezlerin verdiği acılar için kullanır ve onu sağaltır işte dostluk böyle birşeydir.
1 yorum:
arkadaşım, bana yazmış oldukların için bir şeyler söylemeyi istedim. ne için yaşıyoruz ki ya da ne istiyoruz? nereye gideceğimizi bilmediğimiz şu yaşamda. ben biliyorum ne istediğimiçok şey istemediğimi de; zor anlarımı iyi anlarımı paylaşacağım, dostlarla mümkün olabilecekleri istiyorum. bencilliklerimizi aşıp bizi boğan saçmalıklardan kurtulup bütüne bakabilsek ya da gerçekten görmemiz gereken ayrıntılara takılsak... farkedebilmek görebilmek zor olmasa gerek ama günümüz insanı meşguliyetleri beklentileri başka. etiketimizin nasıl daha cafcaflı olacağı peşinde koşarken unuttuk dost olabilmeyi! ne acı ben bunun sancılarını da mutluluğunu da yaşıyorum, demek ki sizler de varsınız! bilmediğin şeyler değil bunlar
birarada olmak güçlü olmaktır sevgisizleşmeyelim dostsuzlaşmayalım
sağol bana güzel şeyleri hatırlattığın için
Yorum Gönder